อาหารเช้าวันรุ่งขึ้นของโรงแรม อาหารเช้าแบบญี่ปุ่นอร่อยมากๆ

เข้าวันที่ 2 ไปเที่ยวที่ศาลเจ้าดาไซฟุ เห็นวัดและสิ่งก่อสร้างรูปร่างแปลกๆด้วย

คารุโตซื้อพุดดิ้งกิน ป้าคนขายแก่อยากถ่ายรูปกับคารุโตด้วย ก็เลยถ่ายรูปร่วมกัน พุดดิ้งของญี่ปุ่นนี่อร่อยจริงๆเลยนะ

พึ่งออกเผยโฉม คนที่อยู่หน้า (กล่องทำบุญ) คือตัวผมเอง

คารุโตกำลังล้างมือขำระความไม่ดีออกจากร่างกาย เดี๋ยวขอผมถ่ายรูปบ้าง～


นกตัวใหญ่ดี คนเข้าไปดูใกล้ๆยังไม่หนีเลย สงสัยจ้องคอยนะกินปลาคาร์ฟในบ่ออยู่หรือเปล่าก็ไม่รู้
ส่วนปลาคาร์ฟก็ตัวใหญ่มากเลยจริงๆ + _ + ลำตัวใหญ่เท่าแขนผมได้มั้ง


คารุโตซื้อแผ่นป้ายเพื่อเขียนคำอธิฐาน เขาเขียนอธิฐานว่า ขอให้「ขีวิตจงประสบกับชัยชนะ」ส่วน
คุณคานาเมะนั้นมีนิสัยดีมาก และก็หล่อด้วย อายุแก่กว่าผมประมาณ 2 ปี (หัวเราะ)

ถ่ายรูปทั้งสามคนข้างหน้าที่แขวนป้ายอธิฐาน！จากซ้ายมือมีล่ามไทย คุณ Reika คุณคานาเมะ

ต้นไม้ต้นนี้ทั้งสูงและใหญ่มากเลยจริงๆ ยิ่งถ่ายเทียบกับคารุโตซึ่งตัวเล็กด้วยแล้ว ยิ่งทำให้ดูต้นใหญ่
มหึมาเข้าไปอีก

คารุโตคนดังถูกห้อมล้อมไปด้วยสาวๆ

ไปกินอาหารกลางวันที่ร้านขื่อ 「คาสะโนะยะ」


คารุโตสั่งบะหมี่บ๊วยเย็น(อุเมะโซเมง)(ซ้ายมือ)คล้ายๆกับบะหมี่เย็นของเกาหลีเลย แต่ผมสั่งโซบะซูชิ
(ขวามือ) คิดแล้วเหมือนกันว่าจะต้องเป็นแบบข้าวห่อสาหร่าย เผ็ดวาซาบิมากๆ แย่มากเลยจริงๆ
(หัวเราะ)

ช่วงบ่ายเป็นช่วงสัมนาแลกเปลี่ยนความสัมพันธ์ โดยทานอาหารไปด้วยและก็มีการแลกเปลี่ยนนาม
บัตรซึ่งกันและกัน ได้พบกับโปรดิวเซอร์ของ SeeU ด้วย มีการจับฉลากเพื่อจัดลำดับการแสดงในรอบ
ตัดสิน แต่คารุโตดวงไม่ดีจับได้เบอร์ １

รูปนี้เป็นราเมงที่ทานที่ร้านย่าไตข้างๆคลองในคืนวันนั้น แต่ผมว่าราเมงที่ได้กินในวันแรก อร่อยกว่า
มาก นี่เป็นความรู้สึกของผมเองนะ(หัวเราะ)
พอดีตัวแทนของประเทศไทยคงจะเหนื่อยมากเกิดเป็นลมขึ้นมากระทันหัน ผมก็เลยช่วยหามกลับ
โรงแรม โดยวิธีการอุ้มแบบเหมือนอุ้มเจ้าสาว แต่การที่เราอุ้มคนที่ไม่มีสติและเดินประมาณ 10
กว่านาทีนั้น ดูมันทุระทุเรมากเลยจริงๆ คิดว่าเธอคงอาจจะเหนื่อยแล้วก็ร่างกายยังคงปรับตัวได้
ไม่ทัน ดูยังเด็กอยู่เลย