ไปซุปเปอร์มาเก็ตใกล้บ้านมีคนเต็มไปหมดเลย ไม่มีคับราเมง(บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปใส่ถ้วย) ทั้งทิชชู ถุงขยะและผ้าอนามัยก็หมด ทั้งๆที่เป็นตอนกลางวันมีพนักงานบริษัทชายใส่สูทเยอะมากอยู่ปะปนกับพวกแม่บ้านยัดของกิน น้ำและอื่นๆลงในลังกระดาษจนเต็มแล้วหอบออกไป
พอถามว่า 「ซื้อตุนเอาไว้หรือค่ะ？」พูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้มว่า「จะส่งไปให้ลูกน้องที่สำนักงานใหญ่！」 ทั้งๆที่พนักงานขายดูจะยุ่งมากแต่ก็นำสินค้าออกมาเรียงด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม เด็กเล็กๆร้องเพลง「พวกผมทุกคนมีชีวิตอยู่♪」ขากลับจากซื้อของบริจาคเงินและบริจาคเลือด วันนี้กินแอ็ปเปิ้ลนี้กันเถอะ (กระดาษที่ติดกล่องแอ็ปเปิ้ลเขียนว่าเงินที่ได้จากการขายแอ็ปเปิ้ลนี้จะนำไปบริจาคให้แก่ผู้ประสบภัยแผ่นดินไหวทั้งหมด)