Q：คุณ LALA มีเวลามางานอดิเรกตอนไหนหรอคะ? ครอบครัวมองเรื่องการคอสเพลย์ว่ายังไงบ้างคะ?

A：ผมมีความสุขกับสองสิ่งนี้ (คอสเพลย์และการ์ตูน) จึงใช้เวลาส่วนตัวกว่าครึ่งนึงของตัวเองไปกับสิ่งเหล่านี้ครับ แต่ว่า เหมือนคุณแม่จะไม่ค่อยชอบเท่าไร ตอนที่ผมยังเรียนอยู่ม.ปลาย แม่เคยบอกว่าคอสเพลย์ไม่ใช่อาชีพที่จริงจัง และเหมือนจะคิดว่าเป็นสิ่งที่ไม่ว่าใครก็ทำได้ ในตอนนั้น แม่ผมถึงขนาดไปตามหาคนที่เรียกได้ว่าเป็น “เทพ” ของงานคอสเพลย์ที่กวางโจวและไปคุยกับเขามาเลย จากเหตุการณ์ครั้งนั้น ทำให้ “เทพ” ที่เป็นท๊อปสุดของเว็บไซต์ ประกาศห้ามไม่ให้ผมคอสเพลย์ ลามไปถึงคนอื่นๆ ก็ห้ามมาคอสเพลย์กับผมด้วย ในตอนนั้นผมยังเป็นเด็ก เลยไปเขียนในข้อความในหมายเหตุว่า “ถึงจะห้าม ผมก็ฮ่าๆๆ...” แม้ในตอนนี้ แม่ของผมก็ยังถามว่า ไม่ทำ “งานอะไรจริงจัง” สักที ถึงแม้แม่จะพูดแบบนั้น แต่ก็ค่อยๆ เริ่มยอมรับผลงานของผม อาจจะมีบ่นบ้าง แต่ก็เก็บรวบรวมรางวัลที่ผมได้รับและนิตยสารที่มีรูปผมลงอยู่ แม่ผมน่ารักใช่ไหมล่ะครับ

Q：บรรยากาศของการคอสเพลย์ที่กวางโจวเป็นยังไงบ้างคะ? ในโรงเรียนมีชมรมคอสเพลย์ไหมคะ?

A：บรรยากาศในการคอสเพลย์ที่กวางโจวหรอครับ ผมไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมกลุ่มมานานแล้ว ตอนนี้เลยไม่แน่ใจเท่าไร แต่คิดว่ามันก็น่าจะสนุกนะครับ ในม.ศิลปะกวางโจว จะมีชมรมคอสเพลย์ที่ชื่อว่า “Hwa She” ตอนที่ผมเข้าไปที่มหาวิทยาลัยนี้ใหม่ๆ พอเดินผ่านตอนที่เขากำลังชวนกันเข้าชมรมนี้ ผมก็โดนคุณ Kenn ที่เป็นประธานชมรมในตอนนั้นลักพาตัวไป……

Q：คุณ LALA วางแผนจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศใช่ไหมคะ หลังจากไปเรียนต่อแล้ว ตั้งใจว่าจะคอสเพลย์ต่อไปไหมคะ?

A：เอ๊ะ รู้ถึงขั้นที่ผมจะไปเรียนต่อเลยหรอครับ!
（คอสเพลย์เป็นการเคลื่อนไหวในปัจจุบันและระดับสากลครับ ถ้าเงื่อนไขชีวิตตอนนั้นยินยอม ผมก็อยากจะคอสเพลย์ต่อไปไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม