ถ้าฉันไม่ได้เจอกับ SHIGUMA จังล่ะก็ ฉันคงไม่ได้คอสเพลย์แบบเคลื่อนไหวแน่ๆ SHIGUMA จังเขายอดมากเลยนะคะ ทุ่มเทให้กับเรื่องที่ตัวเองชอบมากๆ เลย
แล้วยังให้ความสำคัญกับคนอื่นด้วย ทำให้สานสัมพันธ์กับคนอื่นได้เร็วมาก นอกจากนี้ ยังมีคุณพ่อที่เป็นนักสกี คุณแม่ที่เป็นผู้หญิงที่ฉันเคารพที่สุด และ SAKAMOTO RYOMA ด้วยค่ะ พวกเขาเป็นเป้าหมายของฉัน ฉันอยากเป็นแบบพวกเขาค่ะ


Q：มีความสนใจในเรื่องอื่นๆ นอกจากคอสเพลย์ไหม

KONOMI: ฉันสนใจหลายๆ อย่างนะคะ มีคนบอกว่า ฉันอยากรู้โน่นนี่ไปหมด เหมือนกับเด็กแรกเกิดเลยล่ะค่ะ (หัวเราะ) การที่สนใจอะไรอยู่เสมอๆ ก็มีประโยชน์กับการคอสเพลย์นะคะอย่างเช่นตอนนี้ฉันกำลังเรียนเตะฟุตบอลและ TATE อยู่ เพราะฉันชอบการเล่นฟุตบอลจากเรื่อง INAZUMA ELEVEN ทำให้ฉันไปเรียนเตะฟุตบอลเพื่อจะให้ชินกับลูกฟุตบอลเวลาถ่ายรูปคอสเพลย์น่ะค่ะ ส่วนดาบ ตอนที่ถ่ายรูปที่ฉันแต่งคอสเพลย์เพราะชอบ HAKUOKI เป็นครั้งแรก ฉันไม่เคยถือดาบมาก่อน เลยถ่ายออกมาได้แย่มาก ฉันคิดว่า “ถ้าเป็นแบบนี้ต้องแย่แน่!” ฉันเลยตัดสินใจไปเรียน TATE ค่ะ (หัวเราะ)ระหว่างเรียนก็รู้สึกสนุกขึ้นมา เลยคิดว่าจะถ่ายเป็นวีดีโอการแสดงไปเลย แรงบันดาลใจส่วนใหญ่ก็ได้มาจากอนิเมชั่นและการ์ตูนนี่แหละค่ะ (หัวเราะ)

Q:มีคาแรกเตอร์ที่อยากจะลองคอสเพลย์ดูหรือเปล่า

KONOMI: ตัวละครหญิงชื่อ KUUJOJORIN ที่เป็นตัวเอกในภาค Stone Ocean จากเรื่อง โจโจ้ ล่าข้ามศตวรรษค่ะ ฉันชอบอาจารย์ ARAKI มาก แต่ตอนนั้นความสามารถที่มีอยู่ยังเทียบไม่ได้กับความรู้สึกเคารพที่มีต่ออาจารย์...โจโจ้ มีหุ่นแบบนายแบบ กล้ามก็เยอะ แถมเสื้อผ้าก็ยังไม่ธรรมดาอีกต่างหาก
แต่ตอนนี้ทักษะของฉันก็เพิ่มมากขึ้นแล้ว ฉันเลยคิดว่าน่าจะได้เวลาแล้วที่จะแต่งคอสเพลย์ตัวละครนี้ดูค่ะ ต่อให้มีตัวละครที่อยากแต่งคอสเพลย์ดู แต่ถ้าทักษะและกล้ามเนื้อของตัวเองยังไม่ได้ ฉันก็ไม่อยากจะทำอะไรออกมาแบบครึ่งๆ กลางๆ น่ะค่ะ เพราะฉะนั้นฉันจึงพยายามที่จะสร้างกล้ามเนื้อ เตรียมชุดให้พร้อมก่อนที่จะแต่งคอสเพลย์ตัวนั้นๆ ฉันคิดว่า ฉันอยากจะตอบแทนความสร้างสรรค์ด้วยความสร้างสรรค์น่ะค่ะ


Q:คอสเพลย์คืออะไร

KONOMI: คอสเพลย์คือการแสดงออกถึงความรักค่ะ ฉันแต่งคอสเพลย์ด้วยความรู้สึกเคารพต่อผลงาน ตัวละคร และผู้เขียนอยู่เสมอค่ะ
แต่สุดท้ายแล้ว สำหรับโอตาคุ ถ้าไม่ทำด้วยความรู้สึกที “ชอบมากกก!!” ก็คงไม่ได้น่ะนะคะ (หัวเราะ)เป็นความรู้สึกแรงกล้าที่ชอบมากจนไม่รู้จะทำยังไงจนต้องแสดงออกมาเป็นคอสเพลย์น่ะค่ะ เป็นการแสดงให้คนที่ชอบแบบเดียวกันเห็นว่า “ฉันชอบขนาดนี้เลยนะ!”
ฉันคิดว่ามันเป็นเครื่องมือในการสื่อสารที่วิเศษมากและฉันก็แต่งคอสเพลย์ด้วยความรู้สึกขอบคุณอยู่ตลอดด้วยค่ะ คำว่าขอบคุณมีที่มาจากคำว่า “ไม่เคยมีมาก่อน” ฉันคิดว่ามันเป็นคำที่เอาไว้ใช้ในตอนที่สิ่งที่ไม่สามารถทำขึ้นมาได้ด้วยกำลังของคนคนเดียว มันสำเร็จลุล่วงขึ้นมาน่ะค่ะ
ตอนที่แต่งคอสเพลย์เองฉันก็รู้สึกอย่างนั้นค่ะฉันคงจะมีความสุขมาก ถ้าได้แสดงมันออกมาได้น่าสนใจมากขึ้นเรื่อยๆ กับเพื่อนๆ ที่น่ารักของฉัน