●ภาพการแสดงในงานเทศกาลดนตรีที่เกาหลี

――จนถึงตอนนี้ได้ไปแสดงตามเมืองต่างๆในต่างประเทศ เช่น ประเทศในเอเซียกี่ที่แล้ว? แล้วคิดอย่างไรกับความคึกคักของวงการดนตรีเอเซียในช่วงนี้?

Taku : เคยไปไต้หวัน จีนแล้วก็เกาหลีครับ คนเกาหลีเป็นกันเองและครึกครื้นดีครับ ชอบมาก ส่วนจีนก็เริ่มคึกคักมากขึ้นเรื่อยๆ เชื่อว่าจากนี้ก็จะค่อยเปลี่ยนไปครับ ทางไต้หวัน ดนตรีประเภทเบสมิวสิคที่ผมชอบมากๆ ค่อนข้างได้รับความนิยมอย่างเหนียวแน่น เพราะมี DJ ดีๆ อย่างๆ DJ Mykal กับ DJ Noodles ครับ

――สาเหตุที่ประเทศแถวหน้าด้านคลับอย่างญี่ปุ่น ถูกประเทศอื่นๆในเอเซียแซงหน้าคืออะไร?

Taku : ก่อนอื่นเลยก็คงเป็นเรื่องเศรษฐกิจครับ ราคาสินค้าของญี่ปุ่นแพงขึ้นสวนทางกับเงินเดือนที่ลดต่ำลง นิสิตนักศึกษาก็ไม่สามารถจ่ายค่าเข้าชมในราคา 3,500 เยน ซึ่งเท่ากับราคา CD แผ่นหนึ่งได้แล้ว อย่างงานปาร์ตี้ถ้าเป็นเมื่อก่อนไม่ว่ายังไงก็มีคนมาเข้างาน แต่สมัยนี้เรียกลูกค้ายากมาก แล้วการที่สื่อนำเสนอแต่ภาพในแง่ลบของคลับก็มีส่วนเหมือนกันครับ แล้วอีกประเด็นที่สำคัญมากก็คือ ในขณะที่ตลาดโลกพยายามปรับสู่ความเป็นสากล แต่ญี่ปุ่นกลับเน้นแต่ตลาดในประเทศเท่านั้น ตอนนี้ญี่ปุ่นก็เหมือนกับช่วงปลายสมัยเอโดะ (ช่วงปี 1860) ที่เป็นประเทศปิดด้านข่าวสารข้อมูล (information seclusion) ทั้งๆที่ มีอินเทอร์เน็ตที่ช่วยให้เชื่อมต่อกับทั้งโลกได้อย่างสะดวกง่ายดาย แต่คนญี่ปุ่นที่พยายามจะเชื่อมต่อกับโลกภายนอกกลับมีน้อยมาก
――อย่างในตอนนี้ที่ทั้งด้านคุณภาพและแบรนดิ้ง ศิลปินเกาหลีส่งอิทธิพลต่อโลกอย่างกว้างขวาง ในขณะที่ญี่ปุ่นยังไม่สามารถออกไปตลาดโลกได้ คิดว่าสาเหตุเป็นเพราะอะไร? ทำอย่างไรญี่ปุ่นถึงจะออกไปเทียบเคียงกับวงการบันเทิงระดับโลกได้มากกว่าในตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็นแดนซ์มิวสิค หรือสาขาอื่นๆ

Taku : ต้องฝึกหัดนักร้องให้เก่งๆตั้งแต่ระดับประถมเลยครับ ไม่ใช่วิธีการที่ทำกันแบบในตอนนี้ ต้องสร้างนักร้องที่เก่งโดยมองไปข้างหน้าอีก 10 ปี เกาหลีเริ่มทำแบบนี้มาตั้งแต่ 15 ปีที่แล้ว ที่ญี่ปุ่นเรามี DJ และครีเอเตอร์ฝีมือดีมากมายครับ แต่นักร้องที่มีความสามารถพอจะร้องเพลงที่คนเหล่านี้แต่งขึ้นมาได้มีน้อยเกินไป แต่หากเรามีระบบการสร้างคนที่ดี เชื่อว่าญี่ปุ่นเองก็สู้กับชาติอื่นๆได้แน่นอนครับ



คติพจน์ในการทำงานของ Taku Takahashi และสิ่งที่อยากทำต่อจากนี้ไป