โปรเจคยอดฮิต “Cosplayers Laboratory” เวอร์ชั่นไต้หวัน! เวอร์ชั่นไต้หวันครั้งที่ 8 นี้ เป็นการปรากฎตัวของคุณซีเจิน ผู้ที่ชื่นชอบ Glove Puppetry หรือหุ่นกระบอกสวมมือ (ละครตุ๊กตายอดนิยมในไต้หวัน) ค่ะ

ในปี 2010 ได้ขอแรงเพื่อนๆ มาช่วยจัดอีเวนท์ประชาสัมพันธ์ COSPLAY ที่ Comic World Taiwan (CWT) ผมรู้สึกซาบซึ้งใจอาสาสมัครที่มาช่วยงาน แขกและคอสเพลเยอร์ทุกคนที่มาร่วมงานนั้นมากจริงๆ ครับ ถ้าไม่มีพวกเขาเหล่านั้น วันที่งานอีเวนท์นี้จะเกิดขึ้นจริงคงจะมาไม่ถึงอย่างแน่นอน
ถ้าลำพังแค่ผมคงทำทั้งหมดไม่ไหว ยิ่งตอนนี้ยิ่งไม่มีกำลังและเวลามากพอเหมือนเมื่อก่อน ถ้าเป็นไปได้ก็อยากฝากฝังให้องค์กรที่ไหนสักแห่งมาจัดอีเวนท์นี้ต่อครับ

ไม่ใช่แค่ Glove Puppetry อย่างเดียวเท่านั้น ผมขอให้ตัวเองได้สานต่อสิ่งที่เกี่ยวข้องกับ ACG (อนิเมชั่น, การ์ตูน, เกม) ทั้งหมดด้วยการคอสเพลย์ในไต้หวันต่อไปครับ! แต่..ทั้งผมทั้งเพื่อนก็รู้ดีนะครับว่าความฝันนี้มันเป็นจริงได้ยาก แต่พวกเราเป็นคนมองโลกในแง่ดี ก็เลยคิดในแง่ดีครับ…QVQ||||

Q:เคยเข้าร่วมอีเวนท์คอสเพลย์ในต่างประเทศไหมคะ? ตอนนั้นรู้สึกยังไงบ้าง

เคยไปมาระหว่างไต้หวันกับจีนด้วยเรื่องงานบ่อยๆ ครับ
แนวโน้มคอสเพลย์ในไต้หวันเหมือนจะพุ่งไปในเชิงธุรกิจมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ดูเหมือนว่าคนส่วนใหญ่ก็เริ่มจากชอบทำเป็นงานอดิเรกทั้งนั้น
ส่วนในประเทศจีน มีแนวโน้มที่จะกลายเป็นธุรกิจกับไอดอลเรื่อยๆ เหมือนกัน แต่รัฐบาลจีนก็มีให้ความสำคัญและยังสนับสนุนอีกด้วย การต้อนรับแขกที่ได้รับเชิญไปงานอีเวนท์คอสเพลย์ก็ดีขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก และดูเหมือนว่าฝั่งผู้จัดงานจะเป็นคนรับผิดชอบค่าเดินทางตอนไปร่วมงาน, ค่าโรงแรม ค่าอาหารและค่าอื่นๆ ให้ด้วยครับ
แน่นอนว่ามันก็ต้องมีเบื้องลึกเบื้องหลังนั่นแหละ ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม แต่ข้อดีก็คือเหล่าคอสเพลเยอร์ก็ได้รับการต้อนรับที่เหมาะสมกว่าค่าออกงานราคาถูกเหมือนสมัยก่อน ข้อเสียก็คือตัวคอสเพลเยอร์เองก็จะต้องยับยั้งชั่งใจและควบคุมสติตัวเองให้ดี ถ้าเราไม่สามารถบังคับตัวเองได้ ถึงจะโตเป็นผู้ใหญ่ ก็อาจจะอ่อนแอต่อสภาพแวดล้อมนั้น และกลายเป็นพวกหัวสูง @__@||||

แต่.. ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่าจะมีฉากกุ๊กกิ๊กของผู้ชาย 2 คนด้วย...
อาจารย์: คราวหน้าผมจะร่วมด้วย!
ผม: ได้ยินแค่นี้ก็ดีใจแล้วครับ
อาจารย์: ผมจะออกเงินให้!
ผม: แค่ความรู้สึกอย่างเดียวก็พอแล้วครับ...

●Jian Zong-เรื่องเล่าเรื่องสุดท้าย (Glove Puppetry COS-MV)

MV นี้ผมทำเป็นเซ็ทกับโฟโต้บุ๊ค เป็นอัตชีวประวัติเสริมแบบรวมรูปครับ
ในการถ่ายทำ ผมให้ผู้กำกับภาพหนุ่มที่อยู่ปักกิ่งช่วย แล้วก็ต้องยอมรับให้เขาที่หลงใหลศิลปะการต่อสู้ช่วยถ่ายแบบไม่คิดเงิน
เราถ่ายทำกันในทะเลทราย เพื่อนผมที่ไต้หวัน Wu Hongyu กับ Yanhu ก็บินมาไกลเพื่อมาช่วยด้วย รวมถึงคนที่เป็นเพื่อนของผู้กำกับและคนที่มีใจรัก Glove Puppetry ก็มาช่วยเยอะมาก ทั้งยังขนอุปกรณ์ถ่ายทำอย่างราง, รถขนของ, ขาจับ, เครื่องปั่นไฟฟ้า และอุปกรณ์อื่นๆ ที่ผมไม่รู้ชื่อเรียกมาอีกเพียบ
พวกเราท้าทายกับการถ่ายทำเป็นครั้งแรก ผู้กำกับสแตนด์บายเหมือนว่าตัวเองกำลังถ่ายทำภาพยนตร์แอคชั่นจริงๆ เลย

ผู้กำกับ: ถ้ามีเครนอีกสักตัวล่ะก็ พวกคุณจะได้ลอยไปในอวกาศนะ!
ผม: ผมไม่มีเงินทุนขนาดนั้นครับ แล้วก็พวกผมไม่ใช่ดาราหนังกังฟูนะ... ยังเสียดายชีวิตอยู่

เราถ่ายทำกันพลางสื่อสารกันไปด้วย และพวกเราที่ไม่มีประสบการณ์การถ่ายทำในทะเลทรายที่มีสภาพอากาศไม่แน่นอนแบบนี้มาก่อน ก็ต้องอาศัยความร่วมมือจากเพื่อนชาวไต้หวันและชาวจีน จนกลายเป็นผลงานชิ้นนี้ออกมาครับ แม้จะเกิดความลำบากมากมายที่ไม่อาจอธิบายเป็นคำพูดได้ ในตอนที่ผลงานได้ขึ้นฉายใน CWT และตอนที่ได้ยินเสียงเชียร์และเสียงปรบมือจากผู้ชมในวินาทีที่ฉายจบ ผมกับเพื่อนรู้สึกดีใจมาก รู้สึกเหมือนน้ำตาคลอเบ้าเลยทีเดียว..QvQ