ab：ที่จริงแล้ว ก็อาจแค่เพราะไม่มีช่องทางให้ได้แสดงออกนะ

คุณทางุจิ：ตอนไปงานเจแปนเอ็กซโปที่ปารีสก็เหมือนกันค่ะ ที่ญี่ปุ่นนี่ คอสเพลย์ก็คอสเพลย์ ส่วนสตรีทแฟชั่นก็สตรีทแฟชั่น จะแยกกันอย่างชัดเจน แต่ที่โน่นไม่ได้แยกกันชัดเจนค่ะ ทั้งสองอย่างนี้ถ้าจะเรียกว่าเป็น “มายาฝันเหนือชีวิตความจริง” เหมือนกันก็น่าจะใช่ คือ ที่ญี่ปุ่นเราไม่มีศาสนาหรือกฎข้อบังคับเคร่งครัดมากนัก จะใส่มินิสเกิร์ตเสื้อเอวลอยออกไปเดินในเมือง ก็ไม่มีใครมาทำอะไร แต่ในบางประเทศเขาก็ทำอะไรอย่างนี้ไม่ได้ เพราะแบบนี้ในต่างชาติเขาก็เลยมองฮาราจุกุเป็นเหมือนแดนศักดิ์สิทธิ์ หรือ มองอาคิฮาบาระเป็นดิสนีย์แลนด์ คือ คิดว่าเพราะเหล่าวัยรุ่นหลงใหลในความมีอิสระของแฟชั่นเหล่านี้น่ะค่ะ แม้ว่าที่ญี่ปุ่นจะมองว่ามันไม่เหมือนกันนะ แต่จากสายตาชาวต่างประเทศเขาก็มองว่ามันเหมือนกัน

ab：เป้าหมายต่อไป ที่ MIG คิดหวังอยู่ตอนนี้คืออะไร?

คุณทางุจิ：ทำงานส่วนนี้มาได้ประมาณปีนึง ฉันก็ได้พบกับคนมากมายหลายแบบ สำหรับ MIG หรือMade In Girl แล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ “Girl” เพราะฉะนั้น เราก็เลยอยากจะไปเสาะแสวงหา สิ่งใหม่ๆที่เหล่าเด็กสาวได้สร้างสรรค์ขึ้นมา เพื่อเอามาบอกต่อว่า “มีของแบบนี้อยู่ด้วยนะ” ที่อยากทำก็มีแค่นี้แหละค่ะ ไปเจออะไรดีๆมา แล้วจะเอามาบอกเล่าต่อเพื่อนๆยังไง จะทำยังไงเราถึงจะสามารถร่วมสนุกกันได้ อยากให้ญี่ปุ่นเรามีวัฒนธรรมอะไรสักอย่างร่วมกันที่จะทำให้ทั้งญี่ปุ่นสนุกสนานร่วมกันได้ค่ะ แล้วก็อยากเผยแพร่ออกไปสู่ต่างประเทศด้วย แล้วถ้าจากนั้นจะมีงานตามเข้ามา มีช่องทางเปิดต่อไปสู่สิ่งดีๆ งานดีๆ อย่างอื่นอีก ก็เป็นเรื่องที่ดีค่ะ เราอยากแสดงให้เห็นว่า หญิงสาวชาวญี่ปุ่นอย่างพวกเรานั้นมีความคิดความสามารถมากแค่ไหน ช่วยจับตามองผลงานของพวกเราด้วยนะคะ