Tweet

จากซ้าย เนะเนะ คากุราซาคะ(Nene Kagurazaka)、เรียว อามามิ (Ryo Amami)、คาเรน มาอิคาเซะ (Karen Maikaze)
photo＋intervew : มาคิ ทากุจิ(MIG) / text :ชิเอะ☆นัทสึเมะ(MIG) อาริสุ โทโคโระ(MIG)

　ร้าน Robot Restaurantกำลังเป็นที่กล่าวขวัญกันทั่วญี่ปุ่นในตอนนี้ ร้านเปิดอย่างกระทันหันเมื่อเดือนกรกฎาคมปีนี้ที่คาบุคิโจ ชินจุกุ ด้วยทุนสร้างรวมถึง 10000 ล้านเยน เป็นแหล่งบันเทิงใหม่ที่ยังไม่เคยได้ยินมาก่อนเป็นที่น่าจับตามองเลยทีเดียว
“โจเซน” คือ ทีมแดนเซอร์สาวที่สร้างความบันเทิงในร้าน Robot Restaurant อาทิตย์ละ 5 วัน วันละ 3 ครั้ง
ความโดดเด่นของ “โจเซน” คือพวกเธอแต่งตัวเซ๊กซี่โชว์การแสดงแบบที่คุณคาดไม่ถึง เป็นการเต้นผสมผสานการตีกลองเป็นหลัก ใช่เพียงแต่จะทำให้แขกผู้ชมสำราญเท่านั้น ยังถือว่าเป็นการให้การบริการทางจิตวิทยาชั้นสูงซึ่งเป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่งของย่านชินจุกุและทั้งยังมีบรรยากาศที่ดีไม่แอบแฝง พวกเธอโปรยปรายรอยยิ้มที่สดใสทำให้รู้สึกว่าโลกนี้มีแต่ความสุข ทำให้ในร้านกลายเป็นโลกในฝันในทันทีทันใด

　ตัวแทนสมาชิก ”โจเซน” ที่ให้เกียรติตอบรับการถ่ายทำในครั้งนี้มี 3 คนคือ ในรูปจากซ้ายมือ เนะเนะ คากุราซาคะ คาเลน มาอิคาเซะ และเรียว อามามิ แม้ว่าก่อนถ่ายทำจริงจะเร่งรีบวุ่นวายขนาดไหนพวกเธอก็ยังคงยิ้มแย้มแจ่มใสและกระตือรือร้นไม่เปลี่ยนแปลง ทำให้การถ่ายทำดำเนินไปได้อย่างราบรื่นและสนุกสนาน

มาคิ ทากุจิ: วันนี้อยากจะถามทั้ง 3 สาวที่ทำงานที่ Robot Restaurant สักหน่อยนะคะ โดยเริ่มจากคำถามว่าทั้ง 3 สาวเริ่มเป็นสมาชิก “โจเซน” ตั้งแต่เมื่อไรคะ?

คาเรน มาอิคาเซะ: ตอนนี้ ”โจเซน” มีสมาชิกใหม่มากก็จริง แต่เราทั้งสามคนเข้ามาในช่วงเวลาเดียวกัน

มาคิ ทากุจิ: แรงจุงใจให้เริ่มเป็นแดนเซอร์และทำงานเป็นแดนเซอร์ของ Robot Restaurant คืออะไรคะ ?

คาเรน มาอิคาเซะ: ดิฉันชอบแนวความคิดของบริษัทค่ะ คิดว่าดีก็เลยตัดสินใจทำค่ะ


●โรบอตขนาดใหญ่สูงเกือบชนเพดานมีพลังเต็มร้อย

มาคิ ทากุจิ: ที่บอกว่าชอบแนวความคิดนั้น คือตรงจุดไหนหรือคะ?

คาเรน มาอิคาเซะ: คือที่ญี่ปุ่นให้ความสำคัญกับแดนเซอร์ค่อยข้างน้อย เมื่อเทียบกับต่างประเทศแล้วจะให้ความสำคัญมากกว่า และทางร้าน Robot Restaurant นี้เขาก็ให้ความสำคัญและคิดถึงแดนเซอร์ค่ะ ชอบตรงนี้แหละค่ะ

มาคิ ทากุจิ: เป็นอย่างนี้นี่เอง ถือว่าเป็นเรื่องสำคัญนะคะ ส่วนคาเรนจังนั้นเป็นแดนเซอร์เต็มตัวตั้งแต่แรกเลยหรือเปล่าคะ?

คาเรน มาอิคาเซะ: ค่ะ จริงๆแล้วคุณพ่อดิฉันเป็นอาจารย์สอนเต้นฮิปฮ๊อปค่ะ ดิฉันเองก็ได้ไปเรียนการเต้นฮิปฮอปที่นิวยอร์คมาด้วยค่ะ
มาคิ ทากุจิ: เป็นแดนเซอร์เต็มตัวจริงๆเลยนะคะ แล้วเรียวจังหล่ะเพราะอะไรถึงได้เริ่มทำงานนี้คะ?

เรียว อามามิ: คือว่าดิฉันเห็นประกาศรับสมัครแดนเซอร์ต่างๆบนโรบอตยักษ์ใหญ่ของร้าน Robot Restaurant ก็เลยสนใจค่ะ เดิมดิฉันก็เต้นฮิปฮอปอยู่แล้ว ก็เลยคิดว่าถ้าเต้นแบบผู้หญิงๆแนวแซ๊กซี่ได้ก็คงดี

มาคิ ทากุจิ: สนใจเกี่ยวกับการเต้นของ”โจเซน” นี่เองนะคะ แล้วเนะเนะจังหล่ะ?

เนะเนะ คากุราซากะ: เมื่อก่อนดิฉันเคยเป็นเชียร์ลีดเดอร์ค่ะ เลยอยากนำทำงานที่สามารถนำทักษะนั้นมาใช้ และในใบประกาศรับสมัครแดนเซอร์ก็ระบุว่าต้องการเชียร์ลีดเดอร์ด้วยก็เลยคิดว่าอยากลองทำดูค่ะ



มาคิ ทากุจิ: งั้นก็มีสาวๆที่ทำงานเกี่ยวกับการเต้นมาตั้งแต่แรกเยอะสิคะ

เนะเนะ คากุราซากะ: ส่วนใหญ่เป็นสาวๆที่ชอบการเต้นรำ