ในปีที่ผ่านมา ประวัติศาสตร์และมรดกทางวัฒนธรรมญี่ปุ่นก็ได้รับอิทธิพลจากป็อปคัลเจอร์ไม่น้อย ที่พิพิธภัณฑ์แห่งชาติโตเกียว
“งานแสดงมรดกแห่งชาติ อาชุระ” สร้างสถิติผู้เข้าร่วมชมงานมากที่สุดเป็นอันดับสาม

ที่โตเกียวมีผู้เข้าชมมากถึง 946,127 คน และที่คิวชูก็มีผู้เข้าชมมากถึง 710,138คน เลยทีเดียว สุดยอด

จำนวนผู้เข้าชมก็สุดยอด และยิ่งไปกว่านั้นหนังสือและนิตยสารเกี่ยวกับงานอาชุระก็ขายดิบขายดี ทำให้กระแสความฮอตยิ่งร้อนแรงมากขึ้นอีก กระแสมีลักษณะคล้ายกับความโด่งดังของอิโตจาคุจูเมื่อปี 2006

สินค้าเกี่ยวกับประวัติศาสตร์นั้นเคสสำหรับไอโฟนที่ดีไซน์โดยใช้แรงบันดาลใจจากเหล่าขุนพลในสมัยเซ็งโกคุ ที่เอเชียนบีทเคยหยิบเอาแนะนำ ก็ได้รับความนิยมไม่น้อยเลยทีเดียว

ภาพยนตร์อนิเม “วันพีซ” ที่กำลังฉายอยู่ในขณะนี้ก็ได้รับความนิยมล้นหลาม เชื่อได้ว่าคงมีสินค้าฮิตเกิดตามมาในภายหลัง หนังสือการ์ตูนฉบับรวมเล่มก็ยอดขายเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ความต้องการในตลาดยังไม่มีทีท่าว่าจะลดลง

จากที่ยกมานี้ ถ้าจะให้สาธยายต่อก็คงอีกยาว

ทว่า ในบรรดาสินค้าเกี่ยวกับป็อปคัลเจอร์ที่สื่อต่างๆได้หยิบยกมาแนะนำนั้น หายังไงก็ยังไม่ค่อยจะเจอสินค้าแบบว่า “ตัวเอกในเรื่องนั้นใช้ของแบบนี้” เสียเท่าไหร่

โดยความเห็นส่วนตัวแล้ว ผมสนใจโทรศัพท์มือถือของโซนี่อิริคสันที่เจมส์บอนด์ใช้ในหนังเรื่อง “007 ภาคคาสิโนรอยัล” และ “007ภาค ควอนตัมธีโอรี่” มากกว่า “มือถือเอวา” แต่ก็แค่ใจว่าถ้ามือถือนั้นสามารถใช้งานได้แบบที่ทำในภาพยนตร์จริงก็อยากได้ เท่านั้นเอง บางทีก็น่าสงสัยว่าอของเหล่านี้จะมีคนอยากซื้อหรือเปล่า

ก่อนหน้านี้เคยเกิดปรากฏการณ์ว่า “รถจักรยานยนตร์ที่คิมุระทาคุยะขี่ในละครขายดีเป็นเทน้ำเทท่า” แต่สมัยนี้อาจเพราะเศรษฐกิจไม่ดี หรือเพราะผู้ชมฉลาดที่จะเลือกมากขึ้น

ไม่เพียงเฉพาะปีที่ผ่านมา ปีก่อนๆหน้านั้น แฟนๆไม่ได้ซื้อสินค้าเกี่ยวกับป็อปคัลเจอร์ด้วยเหตุผลง่ายๆแบบที่ว่า “เพราะตัวละครที่ชื่นชอบในเรื่องก็ใช้” หรือ “เพราะมีภาพของตัวละครที่ชอบติดอยู่”

สินค้าที่ซื้อไปนั้นไม่ได้เป็นสินค้าในฐานะสิ่งของ แต่เป็นสื่อที่จะทำให้ผู้ซื้อได้สนุกสนานกับโลกของผลงานที่ตนเองชื่นชอบมากได้ผ่านสิ่งของเหล่านั้น

นอกจากการผสมผสานหรือ “มีเดียมิกซ์” ในสมัยนี้จะก้าวไปไกลแล้ว ในทางกลับกัน แฟนๆไม่น้อยก็ยังอยู่กับโลกทัศน์ที่มาจากการ์ตูนอนิเมตั้งแต่สมัย 30 ปีก่อน (แน่นอนว่าโลกทัศน์พวกนี้ก็มีการพัฒนาไปพร้อมกับกาลเวลาด้วย)
“การมอบหมายหน้าที่การประมวลข้อมูลให้แก่เซิร์ฟเวอร์ เพื่อทำให้เทอร์มินัลเบาลงและกลายเป็นเสมือนมีเดียโดยผ่านทางเน็ตเวิร์ค” นั้น เรียกว่า “คอมพิวติ้งแบบคลาวด์”

การนำเอาโลกทัศน์ในมิติอื่นมาใส่ในชีวิตของตนเองโดยอาศัยสินค้าต่างๆ “ที่มีรูปร่างแน่ชัด” เป็นสื่อไม่คิดว่าโครงสร้างของแนวคิดทั้งสองนี้คล้ายกันหรือ?

การบริโภคสินค้าเกี่ยวกับป็อปคัลเจอร์นี้อาจจะกำลังเปลี่ยนไปเป็น “แบบคลาวด์” ก็เป็นได้

※画像引用先
evaケータイ：NTTDOCOMO　ドコモ第三新東京市支店HPより
UCC×eva：UCC上島珈琲ホームページ　エヴァンゲリヲン缶特設ページより
等身大鉄人28号：KOBE　鉄人プロジェクトホームページより.

※ห้ามนำภาพและข้อความที่ลงตีพิมพ์ในนี้ไปเผยแพร่ตัดต่อเพิ่มเติมเพื่อใช้ในการอื่นโดยพลการ