ความพิเศษแบบเฉพาะของราเม็งจากฟุกุโอกะหรือแม้กระทั่งของคิวชูเองนั้นนอกจากน้ำซุปที่เข้มข้นจากซุปกระดูกหมู หรือในภาษาญี่ปุ่นที่เรียกว่า "ทงคทสึ ซุป"แล้วยังมีความเป็นเอกลักษณ์อีกอย่างก็คือ "การเลือกเส้น" ซึ่งการเลือกเส้นสไตล์ฟุกุโอกะนั้นมีอยู่ด้วยกันหลักๆ 6 ระดับ (บางที่อาจจะมีถึง 8 ระดับแล้วแต่เจ้าของร้านจะนำเสนอให้กับลูกค้า)

การกำหนดระดับความแข็งของเส้นในสไตล์ฟุกุโอกะนั้นขึ้นอยู่กับระยะเวลาในการลวกเส้นของแต่ละร้านแต่หลักๆแล้วจะแบ่งได้ตามนี้
1. แข็งพิเศษมาก เรียกว่า "โคะนะ โอะโตะชิ" หรือแปลในภาษาไทยว่า แค่สะบัดแป้งออก ใช้เวลาในการลวกเส้นแค่ 3 วินาที
2. แข็งพิเศษ เรียกว่า "ฮะริ กะเนะ" ซึ่งแปลเป็นภาษาไทยว่า "เส้นลวด" เป็นการเปรียบเทียวความแข็งแบบกรุบเล็กน้อยกำลังพอดี ใช้เวลาลวกที่ 5 วินาที
3. แข็งมาก เรียกว่า "บะริ คะตะ" แปลได้ตรงๆตัวเลยว่า "แข็งมาก" คำว่า "บะริ"ในภาษาฟุกุโอกะนั้นแปลว่า "มาก" ส่วน "คะตะ"แปลว่าแข็งนั้นเอง โดยใช้เวลาในการลวกอยู่ที่ 10 วินาที
4. แข็ง เรียกว่า "คะตะ" ใช้เวลาลวก 15-30 วินาที
5. เส้นธรรมดา "ฟุซือ" ลวก 30-50 วินาที
6. เส้นนิ่ม เรียกว่า "ยะวะ" ลวก 60-90 วินาที
จากคำบอกเล่าคนคุณโอกาตะเจ้าของกิจการยามาโกย่า ราเม็งนั้นบอกว่าพักหลังๆนี้มีลูกค้าคนไทยรีเควสระดับความแข็งของเส้นมากขึ้นจึงทำให้รู้สึกว่าวัฒนธรรมการรับประธานราเม็งแบบฟุกุโอกะนั้นเริ่มที่จะซึมซับไปกับคนไทยอยู่บ้างไม่มากก็น้อย ส่วนระดับความแข็งของเส้นที่มีลูกค้าสั่งมากที่สุดคือ ระดับธรรมดา รองลงมาคือ แบบที่ 3 แข็งมากก็มีเหมือนกัน ซึ่งการสั่งราเม็งแบบเส้นแข็งๆนั้นจะเพิ่มความสนุกในการรับประทานยิ่งขึ้นเนื่องจากเส้นที่ไม่อมน้ำมากเกินไปทำให้เพลิดเพลินกับการรับประทานคู่กับน้ำซุปได้อย่างลงตัว นอกจากนั้นแล้วยังมีวัฒนธรรมอีกอย่างคือการขอเส้นเพิ่มแบบไม่เปลี่ยนชาม เรียกว่า "คะเอะดามะ" ขอสั่งเส้นเพิ่มแบบ "คะเอะดามะ" นั้นเป็นการรับประทานเส้นในปริมาณที่พอดีกับซุปยิ่งขอเพิ่มมากเท่าไหร่ก็จะทำให้ราเม็งชามที่สองชามที่สามเป็นราเม็งแบบน้ำคลุกคลิกที่อร่อยไปอีกแบบ ซึ่งโดยปรกติแล้วชาวญี่ปุ่นภาคกลางจะขอเพิ่มเส้นมาเลย แต่โดยธรรมเนียมของชาวญี่ปุ่นทางใต้แล้วจะไม่ขอเส้นเพิ่มแต่จะขอเติมไปเรื่อยๆเพื่อเพิ่มความเพลิดเพลินในการรับประทาน