ชุริเค็นที่มีภาพลักษณ์อย่างกว้างขวางว่าเป็น “อาวุธลับของนินจา” แท้จริงแล้วไม่ได้เป็นแค่อาวุธที่มีแต่เฉพาะนินจาใช้เท่านั้น วิชาชุริเค็นก็เหมือนกับวิชาดาบและวิชาธนู เป็นหนึ่งใน “บุเกจูฮัปปัง หรือทักษะศิลปะการต่อสู้ 18 ประการ” ที่แพร่หลายในหมู่ผู้ที่เกี่ยวข้องกับศิลปะการต่อสู้อย่างนักรบในสมัยนั้น และเพราะอยากเผยแพร่ประเพณีดั้งเดิมของวิชาการต่อสู้เก่าแก่ที่มีประวัติความเป็นมายาวนาน และความสนุกที่สืบต่อกันมาแก่คนรุ่นใหม่ เราจึงไปเยือน “WORSAL FUKUOKA” โรงเรียนแอคชั่นที่จัดกิจกรรม “นินจาเวิร์คช้อป” ทุกๆ เดือนให้ได้เข้าไปสัมผัสกัน เราไปเรียนรู้วิธีการใช้ชุริเค็นมาล่ะ

เราได้ไปพูดคุยกับคุณมิยาเสะ โชจิโร่ ผู้ทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษาสมาคมส่งเสริมนินจาฟุกุโอกะ และยังทำหน้าที่เป็นวิทยากรใน “ชุริเค็นเวิร์คช้อป” รวมถึงยังเป็นปรมาจารย์แห่งจิคุเซ็นริวชุริเค็น ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นวิชาชุริเค็นในสมัยเซ็นโกคุอีกด้วย กับคุณซาสุเกะ ซึ่งเป็นหัวหน้า “กลุ่มฟุกุโอกะคุโรดะนินจา” ที่ทำหน้าที่ประชาสัมพันธ์เสน่ห์ของฟุกุโอกะผ่านนินจา

รูปร่างของชุริเค็นที่สืบทอดต่อๆ กันมาตั้งแต่ในอดีตมีหลายแบบ แบ่งใหญ่ๆ ได้ 2 ประเภท ได้แก่ คุรุมะชุริเค็น (รูปไม้กางเขน) ที่มีลักษณะบินไปแบบหมุนๆ และโบชุริเค็นที่ใช้กันเป็นหลัก

ในจิคุเซ็นริวใช้เป็นโบชุริเค็นที่มีขอบ ว่ากันว่าจะใช้ปาเพื่อโจมตีศัตรูในระยะเกิน 3 ช่วงหอก (ราว 5.4 เมตร) หลังจากได้ลองกับเป้าชุริเค็นในระยะใกล้ๆ ราว 2 ช่วงดาบ (ราว 3.7 เมตร) แล้ว รู้สึกว่าการปาให้ทิ่มลงไปมันยากมากๆ

หากปา 2 อันพร้อมกันทีเดียว ทำให้แผ่นกระดานหนักๆ สั่นได้เลย พลังโจมตีแรงเว่อ
“นินจาเป็นยอดมนุษย์ที่เป็นเลิศในด้านร่างกาย และเป็นผู้เชี่ยวชาญในการใช้อาวุธ” คุณซาสุเกะกล่าว หากเราได้เห็นการเต้นรำในระยะประชิด จะสัมผัสได้ถึงความสามารถทางกายภาพที่ยอดเยี่ยมอย่างแน่นอน